اتوبوس و ریاضیات

زمان حرکت اتوبوس در کهکشان ما یه چیز نادقیق ه که با ریاضیات کلاسیک قابل توصیف نیست. اتوبوس هیچ وقت دقیقاً سر ساعتی که روی بلیت نوشته شده حرکت نمی‌کنه. کلی عامل شناخته‌شده و ناشناخته در این تأخیر دخالت دارند و با محاسبهٔ اون می‌شه به کلی از اسرار جهان پی برد.

لحظهٔ حرکت اتوبوس البته دقیق نیست. اول گاز می‌ده و حتی کمی جابجا می‌شه ولی مدتی طول می‌کشه تا تصمیم بگیره که راه بیفته. یعنی اینجا یک بازه وجود داره. طبق اصل عدم قطعیت شوفرها نمی‌تونی هم‌زمان در اندازه‌گیری لحظهٔ حرکت اتوبوس و طول بازهٔ حرکتش دقیق بشی.

کشف این نکته ریاضیات رو به چالش کشید و مشخص شد که کل ریاضیات کلاسیک یه هیچ‌اُم واقعیت هم نبوده و همه‌ش پودر شد و رفت هوا.

زمانی که این نکته‌ها کشف شدند کلی از ریاضیدان‌ها جایزه بردند. کلی سمینار مطرح ریاضی در اتوبوس‌های کیهانی و اتوبوس‌های شبیه‌سازی‌شده برگزار شد و بعدش طی اون مشکلاتی پیش اومد. تعداد زیادی ریاضیدان در اتوبوس‌ها خوابشون می‌برد و جاهایی که نمی‌خواستند پیاده می‌شدند و بعد گم می‌شدند.

تعدادی هم با شوفر دعواشون می‌شد که صندلی خودشون رو بهشون نداده و وسط راه پیاده می‌شدند (بعد‌ها مشخص شد جابجایی روی صندلی‌های اتوبوس هم یکی از قوانین ریاضیات جدیده و اگر اون موقع این نکته رو می‌فهمیدند نه تنها لازم نبود در خلأ کیهانی پیاده بشن بلکه کلی جایزهٔ دیگر رو هم پارو می‌کردند) و آخری این که به دلیل تقاضای زیاد، نرخ بلیت اتوبوس اون قدر کشید بالا که خیلی از ریاضیدان‌ها ورشکست شدند. خلاصه که در اثر همهٔ این‌ها افراد شایستهٔ زیادی به قهقرا رفتند و ریاضیات چند صد سال عقب افتاد.

یادداشت نویسنده

این داستان رو وقتی با اتوبوس داشتم می‌رفتم به یک شهر دیگر نوشتم. فضای داستان مربوط به رمان راهنمای کهکشان است.